چرا سجده ؟
وقتی بوسه ای بر شانه ات
به ملکوتم می برد.....!
دیدی که ســــــــــخت نـــــــیست
تنها بدون مــــــــــــــــــن؟!!
دیدی صبح میشود
شب ها بدون مــــــــــــــــــن!!
این نــــبض زندگی بـــــی وقفه میزند...
فرقی نمی کند
با مــــــــن. . . بدون مــــــــن!!!
دیــــــــــروز گرچه ســــــــــخت...!
امروز هم گذشت . . .!!
طـوری نمی شود
فــــــــــردا بدون مـــــــن !!!..
دلم...!!! . لک زده...!!! . برای یک...!!! . عاشقانه ی ارام...!!! . که مرا بنشانی..!!! .
بر روی پاهایت...!!! . بگذاری...!!! . گله کنم...!!! . از همه...!!! .
این کابوسهایی...!!! . که چشم ترا...!!! . دور دیده اند...!!! .
دلتنگی را...!!! . بهانه کنم...!!! . سرم را...!!! .
پنهان کنم...!!! . در گودی گلویت...!!! . تمام ریه ام را...!!!
. پر کنم...!!! . از عطر مردانه ات...!!!
نه نمی دانی.........!
هیچکس نمی داند..................!
پشت این چهره ی آرام در دلم چه میگذرد...........!!
نمی دانی.......!
کسی نمی داند............!
این آرامش ظاهر و این دل نا آرام...........!
چقدر خسته ام میکند.....!!
هستن یا نیستن
دیگر چه فرقی می کند؛
وقتی تو
آنی که باید، نیستی دیگر…
دیگر وقتی هستی هم
انگار که نیستی!
دُنبآل یِه نِگآه میگَردَم...
تُو .. نَدیدیش؟!
آسِمونی بود...
دُنبآل یِه دِل میگَردَم...
تُو .. ندیدیش؟!
دَریآیی بود...
دُنبآل خُودَم میگَردَم...
تُو .. ندیدیش؟!
تَنهآ بود..
گآه وَقتَش نِمیرِسَد...
گآه اَز صَبر خَستِه می شَوی...
گآه مُنتَظِری کِه بِیآیَد...
گآه دِلَت بَرآیِ قَدیمیهآ تَنگ میشَوَد...
گآه رآبِطِه هآ شِکل عَوَض میکُنَند...
یآ دَر گُذَشتِه... یآ دَر آیَندِه...
چِه فَرقی می کُنَد...
بیچآرِه حآلِمآن کِه...
مُدآم خَرآبِ دیروز و فَردآ می شَوَد
ایـنـکه اِسمـِش زندگـی نیست مـَن بــِدونِ تودیوونــَم
چــرآ آدمآ نِمیــدوننـ بَعضـــــے وقــتآ خُدآحافظ یَعنــــے نذآر بِرمـ . . .
بـایـد کـسـی را پـیـدا کـنـم
کـه دوسـتـم داشـتـه بـاشـد (!)
آنـقـدر کـه یـکـی از ایـن شـب هـای لـعـنـتـی
آغـوشـش را بـرای مـن و یـک دنـیـا خـسـتـگـی اَم بـگـشـایـد...
هـیـچ نـگـویـد!
هـیـچ نـپـرسـد...
فـقـط مـرا در آغـوش بـگـیـرد...
بـعـد هـمـانـجـا بـمـیـرم (!!!!!!)
تـا نـبـیـنـم روزهـای آیـنـده را ×
روزهـایـی کـه دروغ مـیـگـویـد ×
روزهـایـی کـه دیـگـر دوسـتـم نـدارد ×
روزهـایـی کـه دیـگـر مـرا در آغـوش نـمـیـگـیـرد ×
روزهـایـی کـه عـاشـق دیـگـری مـیـشـود....
هَـمیشه بـآید کَسـی باشدکـــہ مــَعنی سه نقطه ی انتهای جملههایت را بفهمد ...
همیشه...
هَـمیشه بـآید کسـی باشد
تا بُغضهایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد
بـآید کسی باشد
کـــہ وقتی صدایت لرزید بفهمد
کـــہ اگر سکوت کردی، بفهمد...
کسی بـآشد
کـــہ اگر بهانهگیـر شدی بفهمد
کسی بـآشد
کـــہ اگر سردرد را بهـآنه آوردی برای رفتـن و نبودن
بفهمد به توجّهش احتیآج داری
بفهمد کـــہ درد داری
کـــہ زندگی درد دارد
بفهمد کـــہ دلت تنگ شده است
همیشه باید کسی باشد
بَعضـــے اَشــکهــــا هَستَند، بــــے دَلیل
بــــے بَهانـِـــﮧ، یــِـک دَفعــِــﮧ اے
نِصفـــــِـــــــ شَبــــے
عـَـجیب، آدَم را آرام مـیکُنَند...
کم کم یـاد خواهے گرفت
بـا آدم ـهـا
همانگونه بـاشے
کهـ هستند...
همـانقدر
خـوُب...
گَــرم...
مِهربـان...
وَ گاهے همـانقدر
بَــد!..
سَرد!..
تَلـخ!..