به عاقلان بگویید

عقابی دلمرده را شبیه ام
که نه در اوج بال می‌‌زند
نه بر شکاری فرود می‌‌آید

و عاقلان گفتند
فرقی‌ نیست
عاشق همواره اسیر است
چه بر قلّه چون عقابی رها، مستِ پرواز
چه پرنده ای اسیر ، در آرزوی آبی آسمان
چه در جلدِ صیدی ترسیده، با چشم‌های نگران

و من عقابی که عاشقِ صیدش می‌‌شود
و تو صیدی که عاشقِ عقابش می‌‌شود
به عاقلان بگویید
که فرقش همین جاست