بی تو

دور از تو

نماز مسافر را مانم؛

ش ... ک ... س ... ت ... ه !

و ماه را مانم ؛

تنها !

بی تو

دلتنگی ام

هم حجم دریا و هم وسعت بیابان .

بدون چشمت ؛

نگاهم خسته

سکوتم سنگین

و اشک هایم بی سد !

تکان بی باوری نبودنت

آوارمی شود بر قلبم

و می شکند

تمام دنیای خیالی دلواپسم را !

جمله هایم

درهم می شوند و

شعرهایم

بی وزن !‍

چکه می کنم از ابر دلتنگ چشمت

و می بارم بر دشت پهناور حضورت ؛

اگر بیابی!