تو کهــــ با آن همهــــ غـــــــم ، تو کهـــ با آنـــ همهـــ درد
باز در فکــر شقـــایــــــــــــق بودیــــِِِِِِِِِِِِِِِِِ ِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ ِِِِِِِِِِِِِِ
باز دیشب به تــــــــــــــــــو اندیشیدم
یاد تو در دل منـــــ مهـمـــــــــــــان بود
تا سحر گاه به خـــــــــــود پیچیدم
و به چشمــــــــــــــان تو اندیشیدم
با خود می گفتم :
چشــــــــم تو دریا بود
که به هر باغچه ایــــــــــِ جان می داد
و زمانیکه من تشنـــــــــه روییدن بودم
چشم تو وعده بــــــــــــــاران می داد
باز دیشب به تــــــــــــــــــــــو اندیشیدم
شب من چه شب خاطــــــــــــــــــــــ ــــــــــــره انگیزی بود
که تــــــــــو بودیـــــــــِِ
و دگر
هیــــچ نبود