ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
یـہ روزی میــرسـہ یـہ پــآرچـہ ﮮ سفیـــد پــآیــآن میــבه بـہ مـטּ ...!
بـہ شیطنتــــ هــآم ...!
بـہ بــآزیگــوشـﮯ هــآم ...!
بـہ פֿـنــבه هــآﮮ بلنـــבم ...!
روزﮮ کـہ همـہ بــآ בیــבטּ عکســآم بغــض میکننــב و میگنـــב :
בیــوونـہ دلمــوטּ وـآســہ בلقکـــ بــآزیــآتـــ تنگـــ شــבه ...! کجــآ رفتــﮯ پــس ...؟!
پـس بـہ سلــآمتـﮯ روزﮮ کـہ نیستـــ ـم ...
خدا نکنه
آنکه تو را به پارچه ی سفید به پایان میدهد
ز کجا داند جسم تو بلا بود به روح بـــــلندت
او نداند که آن قالب تو " جسم "
به همه زیبایی و خوش شکل و با قوام
نتوانست نـــــــــــــگه دارد آن روح بلـند
تا رود از نــــــــــو در جسم دیــــــگر
که زمین و زمان بگردند ز روح قشنگ
نبـــــــــود قافیه از نقاشی ام
به سلامت شود آن زیبایی ات
عمریست که میگذرد
از پی هم شنبه های تکرار نشدنی
من ندانم که چگونه گذشت قبلی و چگونه گذرد بعدی
اما میدانم که برنگردد عمری که رفت
در پی آنم که بیهوده نگذرد
بی فکر نگذرد
بی او نگذرد