نه... من دیگر نمی خندم نه من دیگر بروی ناکسان هرگز نمی خندم دگر پیمان عشق جاودانی با شما معروفه های پست هر جایی نمی بندم شما کاینسان در این پهنای محنت گستر ظلمت ز قلب آسمان جهل و نادانی به دریا و به صحرای امید و عشق بی پایان این ملت تگر ذلت و فقر و پریشانی و موهومات می بارید شما ،کاندر چمن زار بدون آب این دوران طوفانی بفرمان خدایان طلا ، تخم فساد و یأس می کارید ؟ شما ، رقاصه های بی سر و بی پا که با ساز هوس پرداز و افسونساز بیگانه چنین سرمست و بی قید و سراپا زیور و نعمت به بام کلبه ی فقر و بروی لاشه ی صد پاره ی زحمت سحر تا شام می رقصید قسم : بر آتش عصیان ایمانی که سوزانده است تخم یأس را در عمق قلب آرزومندم که من هرگز ، بروی چون شما معروفه های پست هر جایی نمی خندم پای می کوبید و می رقصید لیکن من ... به چشم خویش می بینم که می لرزید می بینم که می لرزید و می ترسید از فریاد ظلمت کوب و بیداد افکن مردم که در عمق سکوت این شب پر اضطراب و ساکت و فانی خبر ها دارد از فردای شورانگیز انسانی و من ... هر چند مثل سایر رزمندگان راه آزادی کنون خاموش ،در بندم ولی هرگز بروی چون شما غارتگران فکر انسانی نمی خندم
می پسندی تو مرا؟ این سوالیست که دیریست که در دل دارم از تو می پرسم من!!! فقط از تو ! از تو که عشق تو دیریست به سینه حکّ است! تو هم آیا دیریست منتظر هستی تا جملة «دوستت دارم » را از زبانم شنوی؟ *** حرمتی داری تو قدر پهنای فلک! عصمتی داری تو قدر دریای کبود! قدر هر بود ونبود! پیش زیبایی تو مژه توقیف شود پیش رعنایی تو دل پر از دیده شود پیش شیدایی تو دست و پا می لرزد... پس تو انصاف بده من چگونه گویم: «دوستت دارم من»!!!؟
سلام
شما در قلب اروپا دلتنگی، پس ما چی باید بگیم؟
وچه سخته تحمل این دردا
نه... من دیگر نمی خندم
نه... من دیگر نمی خندم
نه من دیگر بروی ناکسان هرگز نمی خندم
دگر پیمان عشق جاودانی
با شما معروفه های پست هر جایی نمی بندم
شما کاینسان در این پهنای محنت گستر ظلمت
ز قلب آسمان جهل و نادانی
به دریا و به صحرای امید و عشق بی پایان این ملت
تگر ذلت و فقر و پریشانی و موهومات می بارید
شما ،کاندر چمن زار بدون آب این دوران طوفانی
بفرمان خدایان طلا ، تخم فساد و یأس می کارید ؟
شما ، رقاصه های بی سر و بی پا
که با ساز هوس پرداز و افسونساز بیگانه
چنین سرمست و بی قید و سراپا زیور و نعمت
به بام کلبه ی فقر و بروی لاشه ی صد پاره ی زحمت
سحر تا شام می رقصید
قسم : بر آتش عصیان ایمانی
که سوزانده است تخم یأس را در عمق قلب آرزومندم
که من هرگز ، بروی چون شما معروفه های پست هر جایی نمی خندم
پای می کوبید و می رقصید
لیکن من ... به چشم خویش می بینم که می لرزید
می بینم که می لرزید و می ترسید
از فریاد ظلمت کوب و بیداد افکن مردم
که در عمق سکوت این شب پر اضطراب و ساکت و فانی
خبر ها دارد از فردای شورانگیز انسانی
و من ... هر چند مثل سایر رزمندگان راه آزادی
کنون خاموش ،در بندم
ولی هرگز بروی چون شما غارتگران فکر انسانی نمی خندم
می پسندی تو مرا؟
این سوالیست که دیریست که در دل دارم
از تو می پرسم من!!!
فقط از تو !
از تو که عشق تو دیریست به سینه حکّ است!
تو هم آیا دیریست
منتظر هستی تا
جملة «دوستت دارم » را
از زبانم شنوی؟
***
حرمتی داری تو
قدر پهنای فلک!
عصمتی داری تو
قدر دریای کبود!
قدر هر بود ونبود!
پیش زیبایی تو
مژه توقیف شود
پیش رعنایی تو
دل پر از دیده شود
پیش شیدایی تو
دست و پا می لرزد...
پس تو انصاف بده
من چگونه گویم:
«دوستت دارم من»!!!؟
سلام وب زیبای دارین اگر تمایل به لینک بودین مارو بی خبر نگذارید
کشتی هایم غرق نشده اما سالهاست در هیچ بندری کسی منتظرم نیست . !
سلام زیبا مینوسید ام چرا همیشه امید آخر حرفتون پر میکشه !؟
سلام چرا نمینوسی
kojaeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
سلام وب زیبای داری مطالب هم زیبا بود من شما رو لینک کردم اگه به وب ما هم سری بزنید خوشحال میشیم
و برای بعضی دیگر فقط بهانه کافیست !