تا انتهای راه

با من بمان

تا انتهای راه

تو را بر دوش خواهم گرفت

تو که باشی راه رفتن روی خار ساده است

با من بیا

تا خدا خواهیم رفت

در محضر کبریاییش زانو خواهیم زد

.

.

.

آنجا به چشمان خدا زل خواهم زد

و زیر لب آهسته خواهم گفت:

اگر دوست داری مرا یکبار دیگر تبعید کن

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد