برای........

بگذار از چشمت

آیه ای بر دارم

بنویسم  با عشق

سر در ایوانم

بگذار از دستت

بوسه ای بردارم

تا همیشه دستم

بوی سبزی رفاقت بدهد پیوسته

بگذار در گوشت 

شعری از فصل غریبی بسرایم که
تو باور داری

بگذار تا سرخود را  را بنهم بر شانه ت

شانه هایی که شود مامن دلتنگیها

و همانجا گاهی

آنقدر گریه کنم  با هق هق

تا بگویی بس کن

گریه  حدی دارد

سر خود بردارم  

ودر ان هنگامه...............

شوری اشک منو طعم  خوش بوسه تو  

باز    پایان   ببرد   ساعت    دلتنگی را .......