تو و سجّادۀ خویش و من و پیمانۀ خویش با من ِ بـاده زده هر چه به دل داری کـُن
خنده بر لب میزنم کس نداند راز من و ر نه این دنیا که ما دیده ایم خندیدن نداشت
دلـَم رَقـص نـمـے خـواـهـَدهـِ ـے دُنـیـا تـَمـامَش کـُنوَگـَرنـ ..سـازَتـ را مـے شِکـَنَم ایـــن بـآر
خنده بر لب میزنم کس نداند راز من و ر نه این دنیا که ما دیده ایم خندیدن نداشت
دلـَم رَقـص نـمـے خـواـهـَد
هـِ ـے دُنـیـا تـَمـامَش کـُن
وَگـَرنـ ..
سـازَتـ را مـے شِکـَنَم ایـــن بـآر