آرامش

ستارگان بی قرار, سرود دلتنگی مرا سرداده اند

وبا آوازشان سکوت شب را زیر سوال

جای پای غم بر گُرده ام

فریاد خاموشم

طنین بغضم درگلو, آواز بی کسی ام را جار می زند

رو به قبله می شوم

تا قلبم را شستشو دهم از رنگ گناه

نفسهایم چون طبل تنم را می کوبد

سراپا خواهشم

وخدا را زیر پوستم حس میکنم

گریه , گریه

چشمه ی اشکم به راه

می بارم آنقدر

که لبریز آرامش می شوم